Naast het gegeven van slechte opname uit de voeding, komt steeds meer naar voren dat de hoeveelheden vitaminen en mineralen in de voeding veelal te laag zijn (o.a. uit TNO onderzoek). De ADH: aanbevolen dagelijkse hoeveelheden (of RDA: Recommended Dietary Allowance), die de reguliere voedingsleer aanhoudt, zijn vaak veel lager dan de hoeveelheden die de orthomoleculaire voedingsleer adviseert. De reguliere voedingsleer gaat ervan uit dat de ADH in principe 2x de minimale dosis is en dus in sommige gevallen de maximale dosis. Dat geldt waarschijnlijk niet voor b.v. vitamine C omdat we dan aardig in de problemen zouden komen. De ADH van vitamine C is 70 mg. Volgens het voedingscentrum zit er 50 mg vitamine C in een sinaasappel. We zouden dus de ADH voor vitamine C al overschrijden als we de door het voedingscentrum aanbevolen hoeveel fruit zouden nemen.
Gezondheid
voor een optimale gezondheid worden voor het ondersteunen en reguleren van de stofwisselingsprocessen van het lichaam, vitaminen, mineralen en sporenelementen essentieel genoemd. Ze zijn noodzakelijk voor het normaal functioneren van het lichaam. Niet alle vitaminen kunnen door het lichaam zelf worden aangemaakt, vitamine C is hiervan een bekend voorbeeld. Wel kunnen de meeste vitaminen en mineralen goed door het lichaam worden opgenomen. Voor een voldoende opname van vitaminen en mineralen is men afhankelijk van de dagelijkse voeding. Indien de dagelijkse voeding niet toereikend is, kan het nodig zijn om supplementen te gebruiken.
Voedingsstoffen :Vitaminen
Vitaminen werken met elkaar samen en komen vaak samen in voedingsmiddelen voor. Vitaminen worden in de regel via de voeding opgenomen. Sommige kunnen ook door bacteriën in de dikke darm worden aangemaakt, zoals vitamine K en een aantal B vitaminen.
De orthomoleculaire deskundigen stellen dat vitaminen in principe veilig en niet of nauwelijks toxisch zijn. Alleen sommige in vet oplosbare vitaminen kunnen zich ophopen in het lichaam, de Hypervitaminose, waardoor ze stoornissen kunnen veroorzaken. Na het staken van de toediening zullen deze symptomen weer verdwijnen. De orthomoleculaire voedingsleer gaat er vanuit dat het gevaar van een tekort groter is dan de dreiging van een 'overdosis'.